".....fnwıfnewvcmöds.. fjewfjıe eyr uroafd tuybyS
werjmvbmıt.. gutkbs. jgr9asioy ... fjr8wkd.. "
bencilce buluyorsun davranışlarımı ama anlamaya çalışmıyorsun. korkularımı anlamıyorsun... beni anlamıyorsun.. anlatmaya devam etmeye çalışıyorsun. tek istediğin kendini anlatmak... bense kafamı tamamen boşaltmak istiyorum, arındırmak istiyorum..
arınmak istiyorum içimde birikmiş tüm sinsi duygulardan; kullanılmışlık hissinin yapışkanlığından, nefret duygusunun kekremsi tadından, ikiyüzlülüğün lanet şeker pembesi renginden, aldatılmışlık hissinin etrafa yaydığı kokuşmuş ceset kokusundan, samimiyetsizliğin kesiciliğinden, sadakatsizliğin buz gibi sivriliğinden... yenilginin göz yakan ateşinden... kolay mı bunları biriktirmek? İçinde hapsetmek? Sen yapabiliyor musun?
arınmak istiyorum, içimde sadece güzel duygular kalsın istiyorum... bunun için uzaklaşmam lazım işte... sense tuz basar gibi bu duygulardan kurtuluş olmadığını ima ediyorsun... uzaklaşamayacağımı, arınamayacağımı işaret ediyorsun... gelecekte bile...
dayanamıyorum artık insanlara diyorum. öğren tahammül etmeyi diyorsun ya da bilmem kim gibi bir odaya kapat kendini diyorsun... uçlarda değilim sadece uzaklaşmak istiyorum bana iyi gelmeyen bir ortamdan.. bilmem daha nasıl anlatsam ki?
gizli öfke var bende... öfkeleniyorum kendime... kendimi anlatamadığımdan ve sizinde öfkenizi üzerime çektiğimden... ama mutlu değilim bundan ve ağlamak istesem bile ağlayamıyorum... akmıyor iki damla... boğazımda düğüm olup kalıyor...
tükenmiş hissediyorum kendimi...
bazı kötü duyguları yaşamak, hiç yaşamamaktan çok daha iyi. tatlıyı anlamak, tatlının kıymetini bilmek, acıyı tatmakla olur çünkü. ha bide şu var ki; karanlıktan aydınlığa çıkılacak o mutlu günü bekleyebilen umut dolu insan için, karanlıklar bile aydınlık olur.
YanıtlaSilçilekliden duydum koştum geldim.. ne yaşarsınız neler hissedersiniz şuan nerdesiniz bilmiyorum.. ama bildiğim tek şey, bu dünyada yaşanan bir çok acıyı biz, şahsen ve bizzat kendimiz tercih ediyoruz.. tamam hepsi bizim tercihimiz değil kabul.. ama birçoğu bizim tercihimiz.. acıları sonlandırmak için kendimizi değiştirmemiz gerekiyor dolayısıyla.. akıl vermek haddimize değil, öyle düşünülürse affola.. acılarınızın son bulması dileğimle.. sevgimi gönderiyorum size..
YanıtlaSilgizli bir hayranınız..
benim temmuzda yaşadıklarımı sen haziranda yazıyorsun.sana yalvarıyorum,güzel şeyler yaz ne olur :(
YanıtlaSilPoşetçiiiim...Hangi rüzgar attı seni buraya :)
YanıtlaSilÜzülme geçer, yeniden mutlu olursun.. Dünyanın düzeni böyle 40 yıl hüzünleneceksin ki 1 sene sevinç içinde gezesin... Daha sonraki yazılarımda da yazmıştım, yazar diyor ki; insanı arkadan iten elemler, önden çeken hazlar vardır. Böylece insan sürekli bir ilerleyiş içindedir. Gelecekte şu an içinde olduğun belki çıkış yolu bulamadığın şu halden kurtulacaksın ve güçlenmiş olarak yoluna devam edeceksin, hayatın diğer oyunlarına karşı koyacaksın... Umutsuzluğa kapılma mutlaka dünyanın bir yerinde seni anlayan biri vardır... Ben daha öyle birini bulmadım ama inanıyorum buna, beni de anlayan birileri var dünyanın bir köşesinde... yakın veya uzak... ama var...