Ne çok biriktirmişim.. Hayır, çöp değiller. Onlar anı :))
Daha çok çikolata ambalajı ve mektuplardan oluşuyor :) Bu yazımda fotoğrafta pek görünmeyenlerinden bahsetmek istiyorum, toruncum.
Mesela şu üzerinde "sümüklü vişneağacı" yazan kağıt mendili Bayan G. vermişti. Değişik bir espri anlayışı varmış değil mi :)) Birde üstüne tarih atıp imzalamıştı :)) O mu daha deli yoksa ben mi? Galiba o :)) Seni onunla tanıştırmak isterim. Sadece fotoğraflarından değil...
Ya da köpeğim Bobiye yazılmış şu sol üst köşedeki en altta kalmış hayran mektubu; "Sevgili Köpek" diye başlayan :)) Komşumuzun küçük çocukları onu sevmek için izin istemeye geldiklerinde vermişlerdi. Yanında da bir kaç resim... Büyük ihtimal renkleri solar sen bunları görecek yaşa gelene kadar :((
Bir diğeri yine en altta kalmış çok az kısmı görünüyor.. Mevlâna'yı anma töreninde sağımdaki Koreliye konuşulanları tercüme ettiğim ve hatta üzerine çeşitli müzik aletleri çizdiğim konser broşürü :) Bunun benden çok o kişide olması gerekmez miydi!? Neyse, sakla samanı...
Belki bu broşür sayesinde bir gün gelir, biz o gün hangi şarkıları dinlemişsek sen de o şarkıları dinlemek istersin :)
Orda soldaki sarı kağıt ise doğum günümde ikizimin arkadaşının yazdığı mektup ;) içinde güzel bir hikaye var :)) Sana okumak isterim onu...
Şekerli vanilya ambalajı ne diye, hiç sorma; hatırlamıyorum ama saklıyorum belki arkasındaki tarifi yaparım diye :((
Gün gelip tüm anılarımı unuttuğumda en azından bunları hatırlat bana... Çok mutlu olmasa da mutlu zamanların çok oldu, de.
Sen işte böyle bir insandın, de...
Yirmi küsür yaşındaki ninen olarak öpücükler gönderiyorum. Neşe ile kal...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder