Kumbaramın içi hızla boşalırken ona bir şeyler eklemek gün geçtikçe zorlaşıyor. Bir kez harcamaya başladınız mı sonu gelmeyecekmişcesine kolay oluyormuş gerçekten...
Paradan bahsetmiyorum... Insanlardan bahsediyorum... Kıymet bilmeksizin harcadığım insanlardan... Artık konuşacak hiçbir şeyimin kalmadığı, birden değersizleştirdiğim insanlardan.
Bu tüketim çılgınlığının adına da "insan sarraflığı" diyorum... Ne kadar çok kişiyi tüketirsen o kadar iyi bir sarraf olursun...
Birisini daha geçmişin tozlu sayfaları arasında terketmek aslında bu kadar kolay olmamalı.. Ama bakıyorsun sen o radikal kararı almazsan o seni sömürecek, sen kendi kendine zarar vermiş olacaksın...
O vakit bir kez daha kopsun iplikler..
Paradan bahsetmiyorum... Insanlardan bahsediyorum... Kıymet bilmeksizin harcadığım insanlardan... Artık konuşacak hiçbir şeyimin kalmadığı, birden değersizleştirdiğim insanlardan.
Bu tüketim çılgınlığının adına da "insan sarraflığı" diyorum... Ne kadar çok kişiyi tüketirsen o kadar iyi bir sarraf olursun...
Birisini daha geçmişin tozlu sayfaları arasında terketmek aslında bu kadar kolay olmamalı.. Ama bakıyorsun sen o radikal kararı almazsan o seni sömürecek, sen kendi kendine zarar vermiş olacaksın...
O vakit bir kez daha kopsun iplikler..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder